Genocid u Sjenici

Danas se navrsava 199 godina od Genocida u Sjenici.

Prvi dio tacke 7 iz poglavlja "O politiki Srbije u smotreniju Bosne, Ercegovine, Crne Gore i Sjeverne Albanije" govori:

"...7.Karađorđe je bio vojeni predvoditelj od prirode bogato obdaren i vrlo iskusan; on nije mogao predvideti onu preveliku vojnu važnost koju Crna Gora za Srbiju ima i koju će svagdar imati kad god se o tome stane raditi da se Bosna i Hercegovina od Turske odjele i Srbiji prisajedine. Pohod ovog vojvode na Sjenicu i Novi Pazar još svi Srbi dobro pamte i nije potrebno da mi sledujući predlog novim dovodima podkrepljujemo. Neka Srbija i u Crnoj Gori primier Rusije sleduje i neka dade vladiki pravilnu svakogodišnju podporu u novcu. - Srbija će na ovaj način za malu cjenu imati prijateljstvo zemlje, koja najmanje 10.000 brdnih vojnika postaviti može..."

Necasno i zlocinacko osvajanje Sjenice od strane Karadjordja osvjedocio je Antojije Protic,u jednoj fusnoti,koji je napisao 23. Aprila 1809. godine,u kojoj kaze da su Srbi prekrsili casnu obavezu , i "po predaji grada, dobrovoljno razoruzane ljude,goloruke zene i nejac, plotunima pobili odmah po izlasku iz grada,a glave im natakli na vrbovo kolje ("ako ce jedna manje od 2500...").
Zatiranju posmrtnih ostataka nije dosao kraj,jer se pretpostavlja da su zrtve Sjenickog genocida ukopane na mjestu ispod pogona danasnje fabrike "Raska".

Vuk Karadzic,u svojim "Istorijskim spisima" govori i ovo:"Na Sjenici pola izaslo-crijevo se vuklo,dijete mrtve majke samo vuce...",a o propasti Prvog srpskog ustanka zapisao je rijeci od samog Karadjordja,koje mu je prenio Gajo Pantelic,gdje "crni Djordje" kaze:"Ne bi propali niti bi tako razdrazili Turke (u stvari Bosnjake),da nisu ubili pasu,krstili Turke (Bosnjake) uzimali im zene i djevojke i isli na Sjenicu." (V.S.Karadzic,Istorijski spisi II, Beograd 1964.,str. 481-486.)

O razmjerama pokolja u Sjenici,i genocidu koji se desio,govore i Anri Pukeville,francuski putopisac,s kraja XVIII i pocetka XIX vijeka,kada Sjenicu opisuje kao lijep grad sa cak devet dzamija.Nakon pokolja,u kojem je pobijeno skoro kompletno stanovnistvo grada (a govori se o cifri 2000-3000),Sjenicu 1836. godine posjecuje Anri Buea,takodje francuski putopisac,kada Sjenicu opisuje kao "selo od svega 150 kuca brvnara,daskama pokrivenih."
Iste necasne dogadjaje opisuju i A.Protic u svom djelu "Povesnica od pocetka vremena vozda srpskog Karadjordja", Spomenik Srpske Kraljevske Akademije XIX,Beograd, 1892. godine.
V.Radunovic u "Upad Srba u Sandzak 1809. godine" ,Glasnik jugoslovenskog profesorskog drustva, XIV/6, Beograd, 1934. godine str.514-524. gdje pise:

"Do bitke za Sjenicu doslo je na Djurdjevdan, 6. Maja,i u njoj je celo mesto bilo spaljeno.U samoj varosici spaljeno je bilo podgradje, a Turci (Bosnjaci) su se sklonili u varoski kastel dok su srpski ustanici zauzeli Sjenicu.Ceo mesec dana trajalo je ucvrscivanje ustanickih snaga u sjenickoj kasabi,jer su se prisutni Turci(Bosnjaci) neprestano branili."

Predaju grada na kraju je dogovorio Ali-beg Covic,kojem su se srpske vodje cvrsto svojom vjerom zaklele da ce pustiti stanovnistvo da se nesmetano povuce iz utvrdjenja.Kako se sve to zavrsilo,govori nam Vuk Karadzic u Istorijskim spisisma:

"Kad Turci (Bosnjaci) u odredjeno vreme otvore sanac,i podju kroz srpsku vojsku,koja im je sokak nacinila,i dok ih jos pola nije bilo izaslo iz sanca,Srbi prednje stanu ubijati i pleniti,kad to vide Turci (Bosnjaci),koji su jos bili u sancu,oni sanac zatvore i stanu se braniti i Srbe koriti sto tako na vjeru rade."
Dr. Slavenko Terzic,osvjedoceni "mrzac" i historijski konstruktor "junacke srpske historije",inace clan SANU (Srpske Akademije Nauka i Umjetnosti) kaze:

"Karadjordje je sjajno uocio veliki strategijski znacaj Raske oblasti za srpski oslobodilacki pokret,narocito za veze sa Crnom Gorom,Brdima i Starom Hercegovinom,i zato je njegov prodor 1809. godine prema Novom Pazaru,Sjenici,prema Limu imao prvenstveni cilj da presece tzv. "bosansku dzadu",odnosno glavni strateski put koji je povezivao Bosanski vilajet sa ostalim delovima Osmanskog carstva."

Jonathan Knight,sa Univerziteta Buffalo,The State University of New York,u svom djelu "Serbia's Sandzak:Still forgotten:",kaze (u prijevodu sa engleskog):

"Tokom 1809. godine,u vrijeme Prvog srpskog ustanka,Karadjordje Petrovic je spalio Novi Pazar,a saopsteno je da je zaklano priblizno 3000 Bosnjaka u Sjenici..."
U zapisu jednog popa koji je bio u toj Karadjordjevoj ordiji i danas se moze procitati ovo:"Dvije 'iljade turskijeh (bosnjackih) glava nabismo na kolje.Glava je bilo jos,al' kolja nestade...Potom Vozd krstas barjak iznese na tvrdjavu..."Autor:Humo Bosnjanin

Svi ovi podatci sakupljeni su sa jednog sjenickog foruma,a prezentirao ih je arheolog Adnan Muftarevic,poznati Sjenicak.Ovim je zapocelo i fizicko razdvajanje Bosnjaka Sandzaka od Bosnjaka BiH,kao i njihovo masovno unistavanje.Ovim je pocelo i odvajanje Sandzaka,kao provincije,od matice Bosne,kojoj je jos od Tvrtka I pripadao..